Wat mag God van ons verwachten?
Maar de Heer heeft jullie al verteld wat Hij van jullie verlangt. Hij heeft al bekend gemaakt wat goed is. Hij vraagt alleen dit: Wees eerlijk, rechtvaardig en trouw. En denk niet alleen aan jezelf maar leef dicht bij God.
Nadenken over wat we in de bijbel hebben gelezen:
Ik wil samen met jullie nadenken over wat we zojuist uit de bijbel hebben gelezen. We hebben voor deze lezing en dit thema gekozen omdat we willen aansluiten bij waar we tijdens advent, hier in de kerk en bij de kindernevendienst over lezen en nadenken.
Ik zeg bewust samen nadenken. Ik ben geen theoloog, dus zal me beperken tot het samen nadenken over de tekst, wat naar mijn idee een ieder van ons is toevertrouwd en zeker ook tot mooie inzichten kan leiden.
Stephan las zojuist een gedeelte uit het oude testament. Micha 6 vers 1-8. Micha is een profeet uit Juda. Een profeet hoort de woorden van God, en geeft die door aan mensen.
In de tijd van Micha is er veel onrecht. Arme boeren raken hun land kwijt, gezinnen worden uit hun huizen weggejaagd en moeten vluchten. Rijke handelaars bedriegen hun klanten. Veel mensen hebben schulden, en moeten als slaven werken.
Dit gebeurde in de tijd rond 722 jaar voor Christus, lang geleden dus. Maar wat lijkt die tijd veel op onze tijd? Hier en nu? Micha’s woorden en daarmee Gods woorden zouden nu misschien net zo goed passen als toen.
In Micha 6 lezen we over de aanklacht van God tegen Israël, Zijn volk. Bij een aanklacht, nu in onze tijd beschuldig je iemand ergens van en dit dien je dan in bijvoorbeeld bij een rechtbank. Maar God doet dit anders. God stelt vragen aan zijn volk; Mijn volk, wat heb ik verkeerd gedaan? Waarmee heb ik jullie lastig gevallen? Vertel het me toch!
Ik vind de manier waarop God dit doet bijzonder. God stelt vragen en legt daarmee als het ware de bal terug bij het volk. Hij vraagt, vertel me toch wat er allemaal mis gaat.
Het is een zeer effectieve manier om inzichten bij de ander naar boven te halen. Je kunt namelijk niet in de verdediging schieten. Je kunt niet met oplossingen komen. Je kan de ander niets verwijten. Nee, Hij vraagt; vertel me…
In het nieuwe testament zien we ook dat Jezus dit vaak toepast. Bij lastige vragen die Hem regelmatig gesteld worden, stelt hij vaak een scherpe wedervraag waarmee hij de ogen van de ander opent en waarmee hij vaak de ander zelf het antwoord op de vraag laat geven.
God laat hier zien dat hij een God is die luistert. Hij nodigt ons uit om ons verhaal te vertellen en luistert vervolgens echt! Echt luisteren is voor ons mensen misschien wel het moeilijkste wat er is.
Ik moet denken aan een stukje tekst wat we afgelopen dinsdag met de groeigroep lazen als intro op ons thema die avond. Het was een stukje wat Riek met ons deelde:
‘Na de kerkdienst blijf ik bijna nooit koffie drinken. Maar vooruit, deze keer liet ik me overhalen door iemand die ik eigenlijk helemaal niet kende. We raakten in gesprek. Ik weet niet waarom, maar ik vertelde haar dat het de laatste tijd helemaal niet zo goed gaat op mijn werk. Ze luisterde zo aandachtig en meelevend. Dat raakte me. Alsof God zelf naar me luisterde en aanwezig was. Dat troostte me enorm. Riek ervoer hier iets van het geheim van de kerk, het hart van de kerk. Er gebeurde iets. Ze noemt het de aanwezigheid van God.
Vertel me… zegt God, hoe jouw situatie is, deel je verhaal met mij. Vanuit je eigen plek, vanuit je eigen onmacht, vanuit je eigen boosheid, vanuit kwetsbaarheid. In veel gevallen komen we tot het inzicht dat ons eigen aandeel, onze eigen invloed in een bepaalde situatie groter is dan we in eerste instantie wilde of konden inzien. Het maakt je soms milder, het maakt soms dat je vanuit een ander/nieuw perspectief naar de situatie kijkt. Het eerlijke verhaal krijgt ruimte.
God klaagt Israël aan, maar zonder oordeel.
En dan doet God nog iets bijzonders; Hij somt niet op wat er allemaal verkeerd is gegaan of gaat, waarover Hij teleurgesteld is, wat Hem boos maakt. Nee, God kijkt samen met het volk terug naar momenten waarop God bevrijding, leiding en hulp heeft gegeven en zegt dan; Als jullie aan al die dingen denken, zullen jullie weer weten hoe goed ik voor jullie geweest ben!
Ik weet niet hoe het bij u of bij jou is, maar als ik teleurgesteld en boos ben, zijn goede dingen uit het verleden of in de ander wel het laatste waar ik aan denk. Nee, meestal vul ik de boosheid nog wat aan met bijv. kijk ook daar ging het mis, toen was hij er ook al niet, of kijk nu doet ze het alweer… Als wij een aanklacht in zouden dienen, zouden wij deze zo zwaar mogelijk maken toch?
God wil ons denk ik iets anders laten zien. Hij wil dat wij eigenaarschap tonen bij alles wat we doen. Dat we steeds meer leren eerst naar onszelf te kijken, naar ons eigen handelen en naar het goede wat ons al is gegeven. Hij wil ons leren dat je i.p.v. klagen ook kunt kijken naar het goede wat je al hebt ontvangen. Vanuit die positie kan een situatie er ineens heel anders uitzien.
In Micha 6 vers 6 lezen we dat dit terugkijken op goede momenten, inzicht en inkeer teweeg brengt bij het volk Israel. Het volk vraagt vervolgens wat ze God kunnen geven. Hoe kunnen ze goed maken wat ze verkeerd hebben gedaan? Wat moeten wij doen om goed te maken wat we verkeerd hebben gedaan?
God zegt dan; Ik heb jullie al verteld wat ik van jullie verlang. Ik heb al bekend gemaakt wat goed is. Ik vraag alleen dit; Wees eerlijk, rechtvaardig en trouw. En denk niet alleen aan jezelf, maar leef dicht bij Mij.
De woorden van Micha hebben te maken met een tijd waarin het slecht gaat met Juda. Er is wel een koning, maar die zorgt niet goed voor het volk. Het lijkt er op dat God zijn volk in de steek gelaten heeft. Maar de profeet ziet ook dat er een mooie tijd voor Israël komt. Er zal een nieuwe leider komen, die uit een heel oude familie stamt. Die oude familie is de familie van David. David was als koning heel belangrijk voor Israel. Hij heeft het kleine en onbelangrijke volk Israel groot en rijk gemaakt. De profeet hoopt dat die tijd zal terugkomen. En wij hebben het voorrecht te weten dat dit is gebeurt. Dit mogen wij vieren straks met kerst. De geboorte van Jezus.
Maar laten we niet vergeten dat advent ook nu in onze tijd een tijd van verwachten is. Jezus komt terug! De dag dat de Heer terugkomt, komt onverwacht. Net zo onverwacht als een dief in de nacht verteld Paulus ons in Thessalonicenzen. Op een dag zal Hij terug komen… Alle volken zullen samen stromen, alle volken!
Ik wil een filmpje met jullie delen. Bij dit filmpje zijn 3000 mensen uitgenodigd die elkaar nog nooit eerder hebben ontmoet, om samen te zingen. In drie talen. Het betreft een viering van Co-existentie, het naast elkaar bestaan in vrede.
We luisteren naar: One Day
Wat mij raakt in dit filmpje is niet eens zozeer de tekst of de muziek, hoewel ik ook dat prachtig vind. Als ik dit filmpje zie, dan voelt het voor mij alsof we al een klein kijkje mogen nemen in de nieuwe wereld. Verdeeldheid lijkt er niet meer te zijn, we zingen samen in verschillende talen, en we zijn blij.
Dit is wat we mogen verwachten, dit is waar wij allemaal naar uit mogen zien. Gods Koninkrijk, Gods nieuwe wereld gaat komen! In die verwachting leven wij nu. Maar hoe vullen wij dit verwachten in? Wat staat ons te doen? Wat mag God van ons verwachten?
God verlangt geen grote offers van ons, dat lazen we zojuist in Micha. Maar…
Wachten is een werkwoord! Als je iets groots, iets belangrijks verwacht, dan bereid je je daar op voor. Dan zorg je dat alles zo veel mogelijk op orde is toch? Maar hoe beried je je voor op de komst van Jezus? Op de komst van Gods koninkrijk?
Het grootste kwaad, de wreedste oorlogen en pijnlijkste ruzies zijn ooit in het klein begonnen…
Maar… ook de belangrijkste en grootste verlossing is als klein en kwetsbaar kindje door liefde aan ons gegeven…
Zullen wij dan ook maar gewoon in het klein bij onszelf beginnen, op de plek waar we al zijn, met de mensen die al om ons heen zijn? Zullen we gewoon hier vandaag beginnen met eerlijk, rechtvaardig en trouw zijn? Zullen we elkaar lief hebben, zoals God ons lief heeft?
Dan kan er zomaar een glinstering van die ene dag dat Jezus terug komt aan ons geopenbaard worden. Dan kan het zomaar dat we al even mogen ervaren hoe het zal zijn op die ene dag
De dag waar wij vol verwachting naar uit mogen zien. Amen.
Petra Blom en Stefan de Pater